GLOBAL PRO GALLERY

Om vogels in de natuur in de vlucht vast te kunnen leggen, ben ik door heel Japan en over de hele wereld gereisd. Voor dit project bezocht ik het eiland Langkawi en het Maleisische deel van Borneo. In Langkawi was ik voornamelijk op zoek naar roofvogels zoals de witbuikzeearend en de Brahmaanse wouw, en ijsvogels in de mangrovebossen. Op Borneo wilde ik de indigovliegenvanger zien in de heuvels aan de voet van de Kinabalu.

Voor vogelfotografie kun je niet zonder een superteleobjectief, en een 800mm 1:5.6 lens wordt als “de standaard” beschouwd. In combinatie met een topklasse full-frame spiegelreflexcamera draag je dan bijna zes kilo met je mee, en met een statief erbij spreek je al gauw van tien kilo. Daarom koos ik voor een combinatie van de OM-D E-M1 met de M.Zuiko Digital ED 300mm 1:4.0 IS PRO en een 1,4x teleconverter; daarmee beschikte ik over 840 mm en 1:5.6 bij een gewicht van slechts twee kilo. En dankzij de beeldstabilisatie in zes stappen had ik geen statief nodig, waardoor mijn uitrusting aanzienlijk lichter werd.

Al deze opnamen heb ik inderdaad uit de hand gemaakt. Bij het fotograferen van deze witkraagijsvogel kon ik hem langzaam over ongelijkmatige ondergrond benaderen en zonder een statief om hem niet te verjagen. Hoewel het tussen de bomen donker was, waardoor de kans op een bewogen opname toenam, deden de stille sluiter en de voortreffelijke beeldstabilisatie hun werk om de camerabeweging te dempen, met als resultaat dat ik een perfecte opname kon maken met een sluitertijd van 1/30 seconde.

Ondanks de moeilijke en donkere omgeving stond ik verbaasd over de beeldkwaliteit. Zelfs bij de grootste lensopening werd elk veertje scherp en tot in detail vastgelegd.