GLOBAL PRO GALLERY
Tetsuro Shimizu
Tetsuro ShimizuJapan
Geboren in Yokohama City in 1975. Nadat Shimizu was afgestudeerd van het Nippon Photography Institute, heeft hij drie jaar als assistent van de fotograaf Toshinobu Takeuchi gewerkt. Op 23-jarige leeftijd is hij als freelancer aan de slag gegaan. Hij houdt zich bezig met meerdere soorten fotografie, van natuurfotografie en momentopnamen tot documentairefoto's met een uniek uitgangspunt. Enkele van zijn fotocollecties zijn CHANGE, New Type, Tadpoles' Genetic Memory (Otamajakushi Genetic Memory), Track (Wadachi ), Tokyo Crows (Tokyo Karasu) en het foto-essay Journey on Horseback - The Journal of a Photographer Covering Mongolia for 20 Years (Umatabi - Mongoru 20 Nenkan Shuzai Shita Shashinka no Kiroku). Hij organiseert veel individuele exhibities. Shimizu heeft een aantal prijzen gewonnen, waaronder de eerste plek bij de Yonosuke Natori Photography Award, de Newcomer's Award van de Photographic Society of Japan van 2014 en de Sagamihara Photography Newcomer Honorable Mention Award van 2016. Hij is lid van de Japan Professional Photographers Society en doceert parttime aan de fotografiefaculteit van de College of Art, Nihon University.
Tijdens mijn laatste, drie weken durende reis naar Mongolië bracht ik twee weken door op een survivaltocht en reed ik op een paard door de taiga-bossen 1000 kilometer ten noorden en ten westen van Ulan Bator. We reden 200 kilometer door de ruige wildernis, kampeerden op verschillende locaties, doorkruisten rivieren, moerassen en met puin bedekte hellingen, al die tijd omringd door wolken van horzels, vliegen en muggen. Af en toe hadden we geluk en troffen we de nomaden die door dit binnenland zwerven.
Het werd spannend toen we de steilste berg overstaken tijdens de tour. Een van onze pakpaarden gleed uit en viel de puinhelling af. Het dier rolde ongeveer 30 meter de helling af, zwaaiend met zijn benen om zijn val te stoppen. Het paard was gelukkig niet ernstig gewond. De klap werd wellicht opgevangen door de bagage op zijn rug. Het dier had alleen een paar schaafwonden en enkele gebroken tanden. Gelukkig reed er niemand op het paard. En gelukkig voor mij, was al mijn fotoapparatuur verpakt in de CBG-12-camerarugzak die ik op mijn schouders droeg.
Ik was op zoek naar de bruine beren. Ik wilde de absolute koning van het bos met mijn eigen ogen zien. Ik wist dat het niet gemakkelijk zou zijn, dus vroeg ik enkele nomaden om advies. Ik hoopte dat ze me konden vertellen waar de beren vermoedelijk leefden. Op de laatste dag, in de vroege ochtendmist, terwijl de bomen nog nadruppelden van de regen die het grootste deel van de nacht was gevallen, ving ik een vluchtige glimp op van een beer die achter de bomen een eland achtervolgde. Ik zag geen kans om een publiceerbare opname te maken, maar ik werd toch enorm blij van de ontmoeting.
Tijdens deze tocht door de taiga fotografeerde ik landschappen, dieren in het wild en portretten van rendier-nomaden. En ondanks het herhaaldelijk slechte weer, heb ik dankzij de betrouwbare stofdichte en spatwaterdichte constructie totaal geen problemen gehad met mijn camera-apparatuur. Ik heb de foto’s kunnen maken die te zien waren tijdens mijn persoonlijke tentoonstelling Anchin, in 2017 in de Olympus Galleries in Tokio en Osaka.
M.Zuiko Digital ED 17mm F1.2 PRO
34 mm (35 mm-equivalent)
Een groothoek-primelens met grote diameter voor superieure beeldprestaties